بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
Eyiliği soñsuz, sîlağı bol Allâh’ıñ âdı bilen
_______________________________________
(Nâs; 114/1)
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ
Diy ki: “Sığınarın ınsânlığıñ Rabbına (Eyesine),
(Nâs; 114/2)
مَلِكِ النَّاسِ
ınsânlığıñ hükümdârına,
(Nâs; 114/3)
إِلَٰهِ النَّاسِ
ınsânlığıñ ılâhına!
(Nâs; 114/4)
مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ
Siñsice erbetlikler pısırdayânlarıñ şerrinden sığınarın.
(Nâs; 114/5)
اَلَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ
Erbetliği ınsânlarıñ içlerine pısırdayândan!
(Nâs; 114/6)
مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ
İste cinlerden bolsun, iste ınsânlardan[*].
[*] “Kânûn budur; her nebiye ınsân we cın şeytânlarından, düşmânlar kıldık. Âldamak üçîn bîrbîrine yaldızlı sözler pısırdârlar. Rabb’ıñ zorlayıcı düzen goysaydı munı bercây edebilmezdiler. Sen oları toslamaları bilen goyber.” (En’âm 6/112)
